افراد مشهور در کانادا

|| 8 فرد مشهور در کانادا

کیانو ریوز (Keanu Reeves)

کیانو کارل ریوز، بازیگری کانادایی است که به دلیل شخصیت برجسته و متمایزش در صنعت سینمای هالیوود بسیار شناخته شده است. او شخصیتی افتاده و متواضع دارد و از به اشتراک گذاشتن تجربیات و دانشش با همکاران و هم حرفه ای های خود هیچ عبایی ندارد. این بازیگر محبوب، بخش زیادی از دستمزدی را که در سه گانه ی ماتریکس گرفت، به تیم جلوه های ویژه و طراحی لباس فیلم داد؛ چرا که فکر می کرد قهرمان واقعی فیلم این اشخاص هستند. او هم چنین فرصت داشتن میلیون ها دلار را از خود دریغ کرد، برای اینکه گروه سازنده ی فیلم بتوانند از بازیگران مطرحی هم چون آل پاچینو در فیلم "The Devil’s Advocate" و هک من در فیلم “The Replacement” استفاده کنند. ریوز کودکی بسیار سخت و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت. زمانی که او تنها 3 سال داشت، پدرش او و مادرش را ترک کرد و مادرش بعد از آن اتفاق، 3 بار دیگر هم ازدواج کرد. کیانو به همراه مادرش به سیدنی، نیویورک و تورنتو سفر کرد و بعد از آن برای یادگیری حرفه ی بازیگری در 15 سالگی به لوس آنجلس رفت. ریوز بمب های زیادی در کارنامه ی بازیگری خود دارد: سه گانه ی ماتریکس، وکیل مدافع شیطان، سرعت، کنستانتین و ... .

او فردی گوشه گیر است و سعی می کند از رسانه دوری کند و بیش از همه چیز عاشق رقص باله و موج سواری است. ریوز اتفاقات ناگواری را در زندگی پشت سر گذاشت؛ مثل مرگ نامزد قدیمی اش جنیفر و دوست و همکار بسیار صمیمی اش ریوِر فینیکس.

جیم کری (Jim Carrey)

جیمز یوگن کری که ما او را با نام جیم می شناسیم، در 17 ژانویه ی 1962 در منطقه ی Newmarket کانادا به دنیا آمد. اگر جیم کری، بازیگر معروف فیلم های کمدی، بعد از چند باری که در اجراهای اولیه اش شکست خورد، ناامید می شد و ادامه نمی داد، هم اکنون ما فیلم های زیبایی چون “Bruce Almighty” و “The Truman Show” را نداشتیم. او در کودکی با فقر بسیار شدیدی دست و پنجه نرم کرد و به همین دلیل این اعجوبه ی دنیای کمدی نتوانست که تحصیلات مدرسه ای اش را به پایان برساند و مجبور شد که برای امرار معاش خانواده کار کند. تنها جایی که جیم می توانست تمرین کند، در خانه بود و زمانی که برای مادرش برنامه های کمدی اجرا می کرد تا او را اندکی خوشحال کند و برای دقایقی از فکر به روزگار سختی که داشت رهایش کند.

اولین اجرای عمومی جیم در کلاب “Yuk Yuk” بود، اجرایی که اصلاً باب میل تماشاچیان نبود و آنها بعد از پایان اجرا جیم را تحقیر کردند. جالب است که این اتفاق، اعتماد به نفس او را تکان نداد و او را مصرتر کرد که به دنیا ثابت کند که برای کمدی ساخته شده است و ثابت هم کرد. او در فیلم هایی مثل “Ice Ventura: Pet Detective”، “The Mask”، “Dumb & Dumber”، “Liar Liar” و “Me,myself & Irene” بسیار خوش درخشید و در فیلم های دیگری مثل “The Truman Show”، “Man on the Moon” و “How the Grinch Stole Christmas” هر چه بیشتر جایگاهش را به عنوان یک بازیگر تاثیرگذار تثبیت کرد. این ستاره ی هالیوودی در دهه های اخیر، به دلیل دستاوردهای سینمایی اش از اعضای مراسم “Canadian Walk of Fame” و هم اکنون یکی از مهره های کلیدی سینمای هالیوود محسوب می شود که خود دارای سبک است و علاقمندان زیادی هم دارد.

جیمز نایسمیت (James Naismith)

جیمز نایسمیت یک مربی ورزش کانادایی آمریکایی و شخصی است که بازی بسکتبال را برای اولین بار اختراع کرد. او این بازی را در زمین بازی YMCA طراحی کرد و بعد از اینکه به مدت چند سال در زمین این بازی را آموزش داد، با تأسیس دانشگاه بسکتبال کانزاس، این ورزش را به کانزاس هم معرفی کرد.

سلن دیون (Celine Dion)

سلن دیون در 30 مارچ 1968 در ایالت کبک کانادا و در خانواده ای هنری به دنیا آمد. این خواننده ی کانادایی - فرانسوی در دهه ی 1990 با آهنگ های پرطرفداری چون “The Power of Love” و “Because You Loved Me” در صدر لیست خواننده های پاپ آن زمان قرار گرفت. او که از سنین کم تبدیل به یک ستاره شد، تا سن 18 سالگی 9 آلبوم موسیقی فرانسوی منتشر کرده و برنده ی جایزه های زیادی شده بود. اوج درخشش او در موسیقی پاپ در سال 1992 و زمانی بود که موسیقی متن انیمیشن معروف شرکت والت دیزنی، “Beauty & the Beast” را تولید کرد و بعد از آن هم آهنگ های معروفی چون “My Heart will Go on” و “I’m Your Angle” را از خود منتشر کرد. همه ی ما در هر بار که شاهکار معروف هالیوود، فیلم “Titanic” را دیده ایم، با موسیقی خاطره انگیز آن، “My Heart will Go on” که ساخته ی همین آهنگساز و خواننده ی با استعداد است، غرق در لذت شده ایم.

جاستین بیبر (Justin Bieber)

جاستین خواننده و آهنگساز کانادایی الاصل است که در سال 1994، در ایالت اونتاریو و در خانواده ای تک سرپرست به دنیا آمد. او که برنده ی جایزه ی گرمی (Grammy) از آکادمی ملی علوم و هنرهای ضبط آمریکا هم شده است و اکنون در اوج شهرت به سر می برد، از طریق ویدیوهایی که مادرش از اجراهای او در YouTube منتشر می کرد، کشف شد و همین ویدیوها بود که او را از یک خواننده ی ناشناخته و مبتدی به یک سوپراستار تبدیل کرد که برای 2 سال پیاپی با Usher معروف همکاری می کند. بیبر اولین خواننده ای بود که چهار تک آهنگی که در ابتدای فعالیت و قبل از انتشار اولین آلبومش منتشر کرد، جزء 40 آهنگ هیت قرار گرفتند. همه ی ما آهنگ معروف او “Despacito” را که با همکاری Luis Fonsi منتشر کرده، شنیده ایم. 

جیمز کامرون (James Cameron)

کارگردان شاهکارهایی چون آواتار، تایتانیک و ترمیناتور!

جیمز کامرون، فیلم ساز معروف کانادایی، در عرصه ی فیلم های علمی – تخیلی جایگاهی ویژه برای خود باز کرده است و صاحب سبک است. او که تحصیلات دانشگاهی خود را نیمه کاره گذاشت، خودش به تنهایی به آموختن جلوه های ویژه پرداخت و فعالیت حرفه ای خود را با ساخت یک فیلم 10 دقیقه ای به نام “Xenogenesis” آغاز کرد. بعد از چند پروژه ای که به عنوان مدیر جلوه های ویژه و دستیار کارگردان فعالیت کرد، با ساخت فیلم ترمیناتور یک جهش خارق العاده را پیمود. در جریان ساخت این فیلم، در ابتدا و به این دلیل که به کارگردان های تازه کار فرصت و شانسی نمی دادند، به موانعی برخورد. ولی با اراده ی قوی ای که داشت و فیلمنامه ای که کاملاً خلاقانه و بدیع بود و قصه ای منحصر به فرد را روایت می کرد، توانست یک تهیه کننده را متقاعد به همکاری کند و فیلم ترمیناتور را ساخت. این فیلم با درخشش آرنولد شوارتزنگر که نقش یک ربات قاتل را ایفا می کرد، به سرعت تبدیل به یک فیلم بسیار پرفروش و موفقیتی بزرگ شد. از آن به بعد، این کارگردان هیچگاه در دوران فعالیت حرفه ای اش به عقب بازنگشت و همیشه مسیری رو به جلو را طی کرد. او سازنده ی فیلم های معروفی چون “Aliens”، “The Abyss”، “Terminator 2: Judgment Day”، “True Lies”، “Titanic” و “Avatar” است.کامرون علاوه بر یک کارگردان، یک فعال محیط زیست و عضو شورای مشارکتی ناسا هم هست.

وینی هارلو (Winnie Harlow)

وینی هارلو یک مدل کانادایی و شخصیتی تلویزیونی است. او در 21 اُمین دوره ی رقابت های انتخاب بهترین مدل آمریکا (America’s Next Top Model) حضور داشت و در همین مراسم هم بود که به شهرت رسید. هارلو که در شهر تورنتو به دنیا آمده و بزرگ شده، از یک بیماری مزمن پوستی به نام ویتیلیگو رنج می برد. در اثر این بیماری قسمت هایی از پوست رنگ دانه های خود را از دست می دهند. او به دلیل داشتن این بیماری، در مدرسه توسط بچه ها مسخره می شد و چندین بار مجبور شد مدرسه اش را عوض کند. در نهایت مدرسه را رها کرد و یک بار هم مرتکب خودکشی شد. نکته ی تحسین برانگیز در رابطه با این بانوی جوان این است که او اجازه نداد که این بیماری و شرایط خاصی که داشت، مانع رسیدن او به قله ی آرزوهایش شود.

هارلو فعالیت خود به عنوان مدل را در اینستاگرام آغاز کرد و توسط Tyra Banks کشف شد. Banks او را به عنوان یکی از شرکت کنندگان رقابت America’s Next Top Model سال 2014 انتخاب کرد. اجرای او در این رقابت ها معمولی و در حد متوسط بود. او در حالی که به عنوان فینالیست های این رقابت به مراحل پایانی را ه پیدا کرده بود، در هفته ی دوم رقابت های فینال حذف شد. هارلو یک بار دیگر هم در این رقابت ها شرکت کرد، اما باز هم حذف شد. اما با این وجود او مصرانه به فعالیت خود در صنعت مد و فشن ادامه داد. در سال های بعد، او به عنوان یکی از برجسته ترین مدل های جوان ظاهر شد و برای برندهایی چون Sprite، Diesel و Swarovski فعالیت کرد. او هم چنین به عنوان یک سخنگوی عمومی بیماری ویتیلیگو هم به روی صحنه می رود.

مایکل جی فاکس (Michael J.Fox)

مایکل جی.فاکس یک بازیگر، نویسنده و تهیه کننده ی کانادایی – آمریکایی است که درست در اوج دوران حرفه ای خود، دچار بیماری پارکینسون شد. او هم اکنون در حوزه ی یافتن درمانی برای بیماری پارکینسون فعالیت می کند. جی فاکس که از اهالی شهر کوچکی در کاناداست، در سنین بسیار کمی فهمید که به بازیگری علاقه دارد. در سن 18 سالگی کالج را رها کرد و به لوس آنجلس نقل مکان کرد و خیلی زود تبدیل به نوجوانی مشهور شد. در سالهای بعد نیز به عنوان یک بازیگر بزرگسال موفق خود را مطرح کرد. جی فاکس در دوره ی 30 ساله ی فعالیت خود، به چهره ای معروف در سینما و تلویزیون تبدیل شده است. او برنده ی جایزه های زیادی همچون Emmy، Golden Globe وScreen Actor Guild شده است. سال 1991 یعنی زمانی که فاکس فهمید که دچار پارکینسون شده است، پایان دوران کاری و فعالیت او نبود. بلکه او با انرژی بیشتری به فعالیت خود ادامه داد و به یک فعال در عرصه ی یافتن درمانی برای پارکینسون تبدیل شد. او حتی مرکزی را با نام خودش تأسیس کرد که به مبتلایان به بیماری پارکینسون کمک می کند. این مرکز امروز به عنوان معتبرترین مرکز تحقیقاتی بیماری پارکینسون شناخته می شود.