موزه انقلاب کوبا، زمانی کاخ ریاست‌جمهوری کوبا بود و امروزه یک موزه تاریخی است. این کاخ که گذشته‌ای پرآشوب دارد، در سال 1957 زمانی که گروهی از دانشجویان علیه رژیم سابق قیام کردند، بسیار خبرساز شد. موزه انقلاب در کوبا به‌طور‌کلی به تاریخ کوبا اختصاص دارد. این ساختمان به‌تنهایی ارزش بازدید را دارد. دکوراسیون داخلی و معماری چشم‌گیر آن افسانه‌ای است و قدرت رهبران کشور را نشان می‌دهد. خود موزه، قبل از هر چیز علت انقلاب را روشن می‌کند. بازدید از موزه انقلاب کوبا در هنگام سفر به کوبا خالی از لطف نیست. در ادامه با موزه انقلاب کوبا، کاخی شگفت‌انگیز در هاوانا بیشتر آشنا می‌شویم.
انقلاب کوبا به‌طور خلاصه
انقلاب کوبا در سال 1952 پس از به‌دست گرفتن قدرت توسط گروهبان و رئیس‌جمهور سابق، فولخنسیو باتیستا، آغاز شد. بسیاری از کوبایی‌ها از این کودتا خشمگین بودند، از جمله فیدل کاسترو جوان که بلافاصله نقشه‌هایی برای سرنگونی باتیستا و شروع یک جنبش مارکسیستی، جنبش 26 جولای، انجام داد. پس از یک حمله نافرجام در سال 1953، کاسترو و شورشیانش دستگیر و زندانی شدند. انتقادات بین‌المللی از دیکتاتوری باتیستا همچنان افزایش یافت. برای برآورده کردن خواسته‌های جامعه جهانی، باتیستا در سال 1955 زندانیان سیاسی را آزاد کرد. کاسترو و پیروانش به مکزیک گریختند و در آن‌جا برنامه‌های بیش‌تری برای بیرون کردن باتیستا انجام دادند. در میان این شورشیان، چه‌گوارا و کامیلو سینفوئگوس بودند.
در این بین، انقلاب در کوبا که بی وقفه ادامه داشت، نقطه عطف مطلق حمله به کاخ ریاست‌جمهوری توسط گروهی از دانشجویان در 13 مارس 1957 بود. این شورش با خونریزی بسیار سرکوب شد و تقریباً همه تظاهرکنندگان کشته شدند، یک رویداد، که تمام دنیا را شوکه کرد در پایان سال 1958، باتیستا دیگر نتوانست ادامه دهد و در شب اول ژانویه 1959 از کوبا گریخت. یک روز بعد، چه‌گوارا و سینفوئگوس به هاوانا راهپیمایی کردند. کاسترو، پیروزی خود را با شور و شوق جشن گرفت و با توده‌های زیادی از کوبایی‌های دیوانه در هر شهر و روستای مسیر خود صحبت کرد.
بیشتر بخوانید: موزه‌ها و گالری‌های دیدنی انگلیس | آشنایی با جذاب‌ترین موزه‌های لندن
معرفی موزه انقلاب کوبا
این بنای تاریخی در مرکز هاوانا، یکی از جالب‌ترین موزه‌های کل کوبا را در خود جای داده است و مکانی است که باید از آن بازدید کرد، مخصوصاً برای کسانی که به تاریخ کوبا علاقه دارند. موزه انقلاب در کشور کوبا، مجموعه‌ای از عکس‌ها، پرچم‌ها، اسناد، سلاح‌ها و سایر اشیاء مربوط به مبارزه با انقلاب علیه باتیستا و تاریخ کوبا را به ترتیب زمانی از فرهنگ پیش از کلمبیا در کوبا (در طبقه بالا) به‌نمایش می‌گذارد. درطبقه بالای موزه انقلاب کوبا می‌توان مجموعه‌ای از عکس‌ها، پرچم‌ها، اسناد، سلاح‌ها و سایر اشیاء مربوط به مبارزه با انقلاب علیه باتیستا و تاریخ کوبا را مشاهده کرد. همچنین نسل امروز کوبا می‌توانند از نمایشگاه‌های مربوط به حمله به مونکادا در سال 1953 و زندگی چه گوارا در اتاق‌های پایین موزه انقلاب بازدید کنند.
در ورودی موزه، قطعه‌ای از دیوار سابق شهر و همچنین یک تانک SAU-100 وجود دارد که توسط کاسترو در حمله به خلیج کوچینوس در سال 1961 استفاده شده است. بعد از چندین جابجایی از ساختمانی به ساختمان دیگر پس از تأسیس در دسامبر 1959، موزه خانه قطعی خود را در کاخ ریاست‌جمهوری سابق در سال 1974 پیدا کرد. پادگان‌هایی که برای شکنجه استفاده می‌شد به مدارس ابتدایی و مهدکودک و عمارت‌هایی که از افراد بسیار ثروتمند مصادره شده بود به خانه‌هایی برای خانواده‌های کارگری تبدیل شد. کاخ ریاست‌جمهوری که به مدت 40 سال به‌عنوان مقر ریاست جمهوری کوبا فعالیت می‌کرد، به موزه انقلاب کوبا در شهر هاوانا واگذار شد.
یکی از مواردی که باید در موزه انقلاب کوبا ببینید «گرانما» است، قایق فیدل کاسترو و 81 سرباز که در سال 1956 پس از مخفی شدنش در توکسپان مکزیک بازگشت. این قایق به‌عنوان یک اثر تاریخی در فضای کوچکی در پشت موزه به‌نمایش گذاشته شده و به‌صورت 24 ساعته از آن محافظت می‌شود.
ساختمان موزه انقلاب کوبا در هاوانا
در نیمه اول قرن بیستم، این ساختمان چهره مجلل این کشور در برابر جهان بود. مکانی که روسای‌جمهور با بازدیدکنندگان مهم ملاقات می‌کردند و سفیران در کوبا استوارنامه خود را در آن ارائه می‌کردند. در ابتدا قرار بود مقر حکومت استانی (یعنی دفتر فرمانداری هاوانا) باشد، اما پس از بازدید بانوی اول ماریانا سوا از محل ساخت و ساز در سال 1917، مقدمات مکانی برای میزبانی دفتر رئیس جمهور فراهم شد.
موزه انقلاب در کوبا در 31 ژانویه 1920افتتاح شد. ساختمان این موزه در آن زمان یکی از بلندترین ساختمان‌های کوبا بود. طبقه همکف دارای دفاتر و امکانات اداری از جمله نیروگاه تلفن، نیروگاه و اصطبل بود. دفتر رئیس‌جمهور در طبقه اول با بقیه اتاق‌های مهم ساختمان قرار داشت: تالار آینه‌ها (مثنی از کاخ ورسای)، تالار طلایی (با دیوارهایی با سنگ مرمر زرد)، کلیسای کوچک و دفتر مرکزی شورای وزیران، اقامتگاه ریاست جمهوری در طبقه دوم و نیروی مسئول حفاظت از رئیس جمهور در طبقه بالا قرار داشت. گنبدی که در بالای موزه انقلاب کوبا قرار دارد، با کاشی‌های رنگارنگ پوشانده شده است و وقتی خورشید روی آنها منعکس می‌شود، آن را بیشتر برجسته می‌کند. طرح داخل ساختمان نیز زیبایی چشم‌گیری دارد. پلکانی از سنگ مرمر کارارا از لابی به طبقات بالایی راه دارد و دکوراسیون‌داخلی که به استودیو تیفانی نیویورک سفارش داده شده است، دارای نقوشی با تم کوبایی، مبلمان لوکس و آثاری از هنری است که توسط برخی از مهم‌ترین هنرمندان کوبایی در تمام دوران، از جمله آرماندو گارسیا مینوکال و لئوپولدو روماناخ ساخته شده‌اند.
بیشتر بخوانید: قلعه نوی شوان اشتاین | قلعه‌ای افسانه‌ای در باواریا آلمان
موزه انقلاب کوبا
موزه انقلاب کوبا که در نزدیکی پارک مرکزی در هاوانای قدیم قرار دارد، به‌طور دقیق‌تری در بلوک بزرگی که توسط خیابان‌های Refugio، Avenida de las Misiones و Zulueta تشکیل شده است، نقطه مرجع مهمی برای تبدیل شدن به کوبای امروز بوده است. اگرچه این مجموعه شامل قطعات تاریخی است که به سال‌های اولیه استعمار اسپانیا در قرن پانزدهم بازمی‌گردد، هسته اصلی نمایش اشیایی است که به مبارزه کوبا برای پایان دادن به دیکتاتوری فولخنسیو باتیستا در دهه 1950 مرتبط هستند.
جنبش شورشی به رهبری فیدل کاسترو و دیگر گروه‌های مخالف واکنشی بود به شرایط غیرقابل تحملی که مردم کوبا تحت حکومت باتیستا متحمل می‌شدند. حمایت مردمی که جنبش در سال 1959 دریافت کرد تا حدی یک «تشکر» بزرگ برای پایان دادن به آن کابوس بود. اشیایی که از جنگ علیه باتیستا از سال 1953 تا 1959 حفظ شده بود، داستان یک رژیم دیکتاتوری را روایت می‌کند که علیه مخالفان خود شکنجه و قتل انجام می‌داد و مجهز به سلاح‌ها، هواپیماها و وسایل نقلیه پیشرفته بود.
اشیایی که از جنگ علیه باتیستا از سال 1953 تا 1959 حفظ شده بود، داستان یک رژیم دیکتاتوری را روایت می‌کند که علیه مخالفان خود شکنجه و قتل انجام می‌داد و مجهز به سلاح ها، هواپیماها و وسایل نقلیه پیشرفته بود. از موچین و غل و زنجیر برای کشیدن ناخن زندانیان گرفته تا مشعل‌های گازی که برای سوزاندن پشت آنها به‌عنوان شکنجه استفاده می‌شود؛ این مجموعه موزه انقلاب کوبا است و از هیچ جزئیاتی دریغ نمی‌کند.
در واقع، در نگاه اول ، ممکن است فرد این احساس را داشته باشد که سطح جزئیات کمی طاقت‌فرسا است و نمایشگاه موزه انقلاب کوبا می‌توانست برای بیان یک داستان کلی‌تر خلاصه شود. با‌این‌حال، به‌خاطر داشته باشید که این موزه در اصل برای بازدیدکنندگان کوبایی طراحی شده بود، که بسیاری از اشیاء ممکن است برای آنها جالب‌تر باشند.
بیشتر بخوانید: بازدید از 10 موزه برتر بارسلون را از دست ندهید | موزه بارسلونا
در موزه انقلاب کوبا چه ببینیم؟
اگرچه داشتن اطلاعاتی در مورد تاریخ کوبا و صحبت کردن به زبان اسپانیایی ممکن است یک مزیت باشد، اما این بازدید می‌تواند با کمک یک راهنما جالب باشد. طبقه دوم نقطه شروع خوبی برای بازدید است. آثار این طبقه با دوره استعمار (قرن پانزدهم) شروع می‌شود و سپس به مداخله آمریکا در جنگ علیه اسپانیا (1898) و سپس به دوره جمهوری خواه (1902-1959) می‌رسد. تاریخ نگاری رسمی کوبا به‌دلیل کنترلی که ایالات‌متحده بر سیاست و اقتصاد کوبا اعمال می‌کرد، به‌عنوان یک دوره استعماری نو تلقی می‌شود.
تاریخ پیش از آزادی با نمایش گسترده اشیاء مرتبط با جنبش 26 جولای فیدل کاسترو به پایان می‌رسد. فیدل کاسترو از اولین اقدامات مسلحانه علیه رژیم در سانتیاگو دو کوبا در سال 1953، محاکمه شرکت کنندگان، زندان، عفو و تبعید آنها، با یک قایق تفریحی از مکزیک به کوبا بازگشت و جنگ نهایی در کوه‌های سیرا مائسترا در بخش شرقی کشور انجام شد. مجسمه‌های چه گوارا و کامیلو سینفوئگوس - یکی از فرماندهان ارتش شورشیان - یکی از جاذبه‌های اصلی این موزه است، به‌ویژه برای بچه‌های مدرسه‌ای که در مدرسه درباره قهرمانان یاد می‌گیرند و سپس آنها را در لباس‌هایشان طوری می‌بینند که انگار هنوز زنده هستند.
آخرین قسمت موزه انقلاب کوبا، مربوط به دوره تاریخی خود ساختمان است. در سال 1957، کاخ ریاست‌جمهوری مورد حمله یک گروه ضد دیکتاتوری، اداره انقلاب (DR) قرار گرفت، که هدف آن ترور دیکتاتور در خانه خود بود. حمله شکست خورد و اکثر شرکت کنندگان کشته شدند. سوراخ‌های گلوله از آن رویدادها هنوز در راه پله اصلی در ورودی قابل مشاهده است، و در نمایشگاه در فضای باز یک کامیون قرمز رنگ وجود دارد که مهاجمان به‌عنوان پوششی برای نزدیک شدن به ساختمان استفاده می‌کنند. طبقه اول از سال 1959 به بعد با تاکید بیشتر در سال‌های اولیه تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را پوشش می‌دهد. نکته مهم دیگر، حمله به خلیج خوک‌ها (1961) است که نیروهای کوبایی تنها در 3 روز توانستند با آن مقابله کنند. تانکی که فیدل کاسترو در آن رویدادها استفاده کرد، بیرون از ورودی اصلی دیده می‌شود.
متن دیدگاه
نظرات