کاخ کوئیرینال رم، یک ساختمان تاریخی در رم ایتالیاست که یکی از اقامتگاههای اصلی کنونی رئیسجمهور ایتالیا محسوب میشود و روی مرتفعترین تپه از هفت تپه رم، منطقه مونت کاوالو قرار دارد.کاخ کوئیرینال رم در مکانی قرار دارد که به لطف موقعیت خوب جغرافیایی خود، از دوران باستان میزبان مجتمعهای مسکونی، ساختمانهای عمومی و عبادتگاهها بوده و از مشهورترین جاهای دیدنی رم محسوب میشود. در تپه کوئیرینال و در قرن چهارم قبل از میلاد، معابدی بودند که به خدای کوئیرینوس تعلق داشتند. از باشکوهترین مجموعههای موجود روی تپه میتوان به حمامهای کنستانتین و معبد سراپیس اشاره کرد که کاراکالا در سال 217 پس از میلاد آن را ساخت.
مختصات باستانی تپه کوئیرینال
کوئیرینال یکی از تپههای رومی به شمار میآید که از یک توده تپهای تشکیل شده است که از منطقه Pincio در شمال توسط Valle Sallustiana و در جنوب از Viminale توسط Valle di Quirino احاطه شده است که در سفر با تور ایتالیا میتوانید از دیدن آن لذت ببرید. دامنههای شمال غربی و جنوبی این تپه در ابتدا بهدلیل شیب تند غیر قابل دسترسی و نفوذ بوده است که اکنون در طرح شهرسازی مدرن به چشم نمیآید.
این تپه دارای چهار ارتفاع است که عبارتاند از:
- Collis Latiaris
- Collis Mucialis
- Collis Salutaris
- Collis Quirinalis
این چهار ارتفاع درنهایت به کل تپه کوئیرینال اشاره دارند.کولیس کوئیرینالیس بهدلیل استحکام از دوران باستان از نظر استراتژیک اهمیت زیادی داشت که بعدها در میان دیوارهای سروی که در قرن چهارم قبل از میلاد در اطراف شهر ساخته شده بودند، محصور شد. شبکه اصلی جاده تپه شامل یک جاده بالای آن به نام آلتا سمیتا بود که پورتا سالوتاریس را به پورتاکولینا متصل میکرد و در جهت شرقی به سمت قلمرو سابین ختم میشده است. این تپه همچنین عبادتگاههای مهمی را در خود جای داده است.
تپه از دوره جمهوری روم و در طول امپراتوری به مکانی ایدهآل برای سکونت اشراف و بزرگزادگان تبدیل شد و میزبان خانههای مجلل بسیاری بود؛ از جمله این خانهها میتوان به خانههای تیتوس پومپونیوس آتیکوس، دوست سیسرو، تیره فلاویا و کلودیا گایوس اشاره کرد.
بیشتر بخوانید: جاذبه سیرک ماکسیموس رم و تاریخچه آن
تپه کوئیرینال بین قرنهای 15 و 16
در قرون وسطی، این تپه مملو از کلیساها، کاخهای اشرافی و برجها شد؛ با این حال ساختمانهای باستانی ویران شدند و سنگهای مرمر بهجامانده از آنها در ساخت و سازهای جدید، بار دیگر استفاده شد.
کاخ کوئیرینال ایتالیا، تحت فرمان پاول پنجم
طراحی و معماری امروزی کاخ، درواقع در زمان پاول پنجم تکمیل شد؛ معمار فلامینیو پونزیو قسمتی را طراحی کرد که به سمت باغ امتداد داشت و شامل پلکان افتخار، تالار بزرگ کنسیستوری (اکنون سالن بزرگ رقص نامیده میشود) و کلیسای کوچکی است. پس از مرگ پونزیو، پروژه ساخت ساختمان توسط کارلو مادرنو ادامه یافت. او کل قسمت Via del Quirinale را که به Via Pia تغییر نام داده بود، طراحی کرد و جزئیاتی به آن افزود. در این قسمت کاخ، مادرنو چندین تالار مهم مانند تالار سلطنتی، کلیسای کوچک پائولین و آپارتمانهای پاپی قرار داد. نکته جالب این است که پاول پنجم میخواست تمام تالارها به اندازه کافی تزئین شوند و به همین دلیل تیمی از نقاشان و هنرمندان گچبری را مأمور کرد که کار تزئینات را به دوش بکشند.
قرن هفدهم
قرن هفدهم نیز شاهد یکی از جاهطلبانهترین پروژهها برای تزئین فضای داخلی کاخ بود؛ یعنی زمانی که در سال 1656، الکساندر هفتم دستور ساخت یک نقاشی دیواری با صحنههایی از عهد قدیم و عهد جدید را داد. این نقاشی زیبا به سرپرستی پیترو دا کورتونا و فرانچسکو مولا ساخته شد و اکنون در سه تالار زرد، آگوستوس و سفیران که گالری الکساندر هفتم بین این سه تقسیم شده است، قرار دارد.
قرن هجدهم
آخرین مداخلات مهم در معماری مجموعه کاخ کوئیرینال و اطراف آن قبل از اواسط قرن هجدهم به پایان رسید. فردیناند فوگا همچنین بال بلند قصر و در انتهای ساختمان، کاخ کوچک منشی، دستیار پاپ را که مسئول رمزگذاری حروف مخفی او بود تکمیل و همچنین قهوهخانهای در باغ قصر درست کرد.
دوران ناپلئون در کاخ کوئیرینال
در آغاز قرن نوزدهم، تاریخ کاخ کوئیرینال دستخوش نقطه عطفی شد که تأثیر مهمی بر تکامل هنری این کاخ داشت. در سال 1809 نیروهای ناپلئونی، رم را اشغال کردند و پاپ پیوس هفتم را به اسارت گرفتند و به فرانسه تبعیدش کردند. این کاخ را دولت ناپلئون بهعنوان اقامتگاه امپراتور انتخاب کرد. در آمادهسازی برای ماندگاری ناپلئون در رم که هیچوقت اتفاق نیفتاد، کاخ کوئیرینال رم با سلیقههای دوره نئوکلاسیک تطبیق داده شد. رافائل استرن معمار که مسئولیت کارهای مرمتی را بر عهده داشت، گروه بزرگی از هنرمندان مشهور را هماهنگ کرد که در میان آنها نام نقاشانی مانند فلیس جیانی و زاک دومینیک اینگرس و برتل مجسمهساز دانمارکی به چشم میخورد.
کاخ کوئیرینال رم بین سالهای 1814 و 1870
در ماه مه سال 1814، پاپ پیوس هفتم به رم بازگشت و کال کوئیرینال رم را در اختیار گرفت و در آنجا بلافاصله تمام آثار اشغال ناپلئون را پاک کرد؛ با این حال باز هم از خدمات معمار استرن (فرانسوی) بهره میبرد!
در میان برخی از مهمترین مداخلات این زمان باید به نقاشیهای دیواری زیبای کلیسای پائولین و چیدمان نهایی فواره دیوسکوریها اشاره کرد که بسیار قابل تحسین بودند.
سلطنت ساووی در کاخ کوئیرینال
در سال 1870، با تصرف رم و الحاق آن به پادشاهی ایتالیا، کاخ کوئیرینال، به محل اقامت خانواده سلطنتی تبدیل شد. بهمنظور تبدیل کاخ باستانی پاپ به یک اقامتگاه سلطنتی، چندین اتاق بهویژه آن اتاقهایی که مشرف به باغ بودند، کامل بازسازی و عمدتاً به سبک مجلل فرانسوی لویی پانزدهم تزئین شدند. این سبک خاص با مبلمان قرن هجدهم که از تمام کاخهای سلطنتی ایتالیا در پایان قرن نوزدهم به کاخ کوئیرینال آورده شد، بهخوبی قابل رؤیت بود. همچنین کاخ کوئیرینال نقاشیها و مجموعهای از ملیلههای مهم را از کاخهای سلطنتی در اطراف ایتالیا دریافت کرد؛ از فلورانس، ویکتور امانوئل دوم و همچنین 10 ملیله از ملیلههای قرن بیستم را به کاخ کوئیرینال آورد. از پارما نیز او دو مجموعه قرن هجدهم را آورد؛ درحالیکه شش تابلوی کورادوجیاکینتو را که داستانهای آئنیاس را به تصویر میکشد، از مونکالیری آورد. مبلمان، نقاشیها، ملیلهها و اثاثیههای مختلف از کاخهای سلطنتی در اطراف ایتالیا، بزرگترین بخش تزئینات کنونی کاخ را تشکیل میدهند؛ درحالیکه تنها چیزهایی که از دوره پاپ باقی مانده، مجموعه بزرگ گلدانها، میزهای کنسول است. اواخر قرن هفدهم و آغاز قرن هجدهم، چندین نقاشی و ملیله بر جای مانده است.
بیشتر بخوانید: خیابان ویا دل کورسو در رم جایی که نباید برای خرید از دست بدهید
نمای امروز کاخ کوئیرینال
از سال 1946، ساختار معماری و تزئینات داخلی مجموعه کاخ کوئیرینال ایتالیا اساساً بدون تغییر باقی مانده است. معیارهای اصلی اعمالشده تحت مدیریت دفتر دبیر کل رئیسجمهور براساس حفظ و ارزشگذاری میراث عظیم هنری و فرهنگی انباشته شده در کاخ کوئیرینال در 400 سال تاریخ بوده است؛ برای مثال، بهتازگی یک آزمایشگاه ترمیم برای تعمیر ملیلهها و بازیابی رنگ تراورتن اصلی دیوارهای گچبریشده باستانی حیاط افتخار و نمای اصلی کاخ افتتاح شده است.
متن دیدگاه
نظرات